TRES CARACOIS
Tres
caracois tiñan unha empanada; dous eran maiores e un era máis pequeno. O máis
pequeno chamábase Remoldiño. Os tres
decidiron ir ao monte a comer a empanada. Cando
chegaron, sentaron para comezar a comer. —Olvidóusenos
o viño! Remoldiño, vai polo viño! —Non, non
vou, que comedes toda a empanada. —dixo Remoldiño!
—Non; que non, que non a comemos. —Dixeron os outros caracois.
—Si que a comedes. —Volveu dicir Remoldiño!
—Non comemos, non.—Dixeron os demais.
Ata que mandaron a Remoldiño polo viño. E Remoldiño, en vez de marchar polo
viño, quedou detrás dunha pedra escoitando a ver se lle comían a empanada. E
pasaron dous días e Remoldiño non volvía co viño, e dixeron:
—Bueno, Remoldiño non volve co viño, imos comer a empanada.
Entón saíu Remoldiño detrás dunha pedra e dixo:
—Iades comer a empanada sen min, lampantíns! Pois agora non vou polo viño!
- Que opinades da actuación de Remoldiño?
Comentarios
Publicar un comentario