TRES CARACOIS Tres caracois tiñan unha empanada; dous eran maiores e un era máis pequeno. O máis pequeno chamábase Remoldiño. Os tres decidiron ir ao monte a comer a empanada. Cando chegaron, sentaron para comezar a comer. —Olvidóusenos o viño! Remoldiño, vai polo viño! —Non, non vou, que comedes toda a empanada. —dixo Remoldiño! —Non; que non, que non a comemos. —Dixeron os outros caracois. —Si que a comedes. —Volveu dicir Remoldiño! —Non comemos, non.—Dixeron os demais. Ata que mandaron a Remoldiño polo viño. E Remoldiño, en vez de marchar polo viño, quedou detrás dunha pedra escoitando a ver se lle comían a empanada. E pasaron dous días e Remoldiño non volvía co viño, e dixeron: —Bueno, Remoldiño non volve co viño, imos comer a empanada. Entón saíu Remoldiño detrás dunha pedra e dixo: —Iades comer a empanada sen min, lampantíns! Pois agora non vou polo viño! - Que opinades da actuación de Remoldiño?
Comentarios
Publicar un comentario